Safety & Security

Compliance

adam.wiercigroch@interia.pl

505 040 077

Podobieństwa i różnice

Dogtrekking tak naprawdę oznacza wycieczkę z psem, którą można odbyć w dowolny sposób. Dla tych, którzy lubią rywalizację sportową i chcą walczyć o jak najwyższe miejsca na mecie, dogtrekking w praktyce będzie oznaczał ciągły bieg, oczywiście tam, gdzie tylko jest to możliwe. Natomiast ci, którzy preferują relaks i delektowanie się przyrodą, dogtrekking będzie wyłącznie wyprawą turystyczną z psem, i pokonanie trasy w jak najkrótszym czasie nie będzie dla nich priorytetem. Dlatego zazwyczaj biegają w zdecydowanie wolniejszym tempie, a nawet niektórzy z nich często ograniczają się do zwykłego spaceru. Ta swoboda w decydowaniu o tym, jak chcemy pokonać określony dystans powoduje, że na zawody dogtrekking decydują się nawet całe rodziny, także z dziećmi. To sprawia, że dogtrekking jest formą aktywności fizycznej praktycznie dla każdego. Gwarantuje naprawdę wyśmienitą zabawę zarówno dla psa, jak i dla człowieka. Jeśli do tego dodam, że trasy są ciekawe, malowniczo położone, zazwyczaj w urokliwych miejscowościach turystycznych, to perspektywa wykorzystania soboty czy niedzieli w taki sposób, wydaje się naprawdę super pomysłem. I tak jest w istocie!

Ogromną zaletą dogtrekkingu jest jej powszechność. Nie ma limitu wieku, zarówno dla ludzi, jak i dla psów. Oczywiście psy muszą być zdrowe i zaszczepione, posiadać aktualną książeczką zdrowia, oraz przejść pozytywnie kontrolę weterynarza. Nie mniej w przeciwieństwie do canicross, nie ma górnej granicy wieku dla psów, jak również nie ma limitu minimalnej wagi psa. Dlatego każdy, naprawdę każdy zdrowy pies może wziąć udział w takich zawodach.

Co jeszcze różni dogtrekking z canicrossem? Z uwagi na to, że wszyscy uczestnicy dogtrekking mogą pokonać dystans w dowolnej formie i czasie, zawodnicy nie muszą legitymować się aktualną książeczką zdrowia, czy wykupioną licencją sportową, co jest z kolei warunkiem koniecznym dla zawodników canicross. Nie jest to jedyna różnica. Kolejną jest dystans. W dogtrekking trasy dzielą się na MID i LONG, gdzie MID oznacza trasę o długości ok. 25 km a LONG ok. 40 km. Czasami też występuje trzecia kategoria MINI, która wynosi ok. 15 km. Jakby nie patrząc w cannicross maksymalny dystans to „zaledwie” 8 km. Dodatkowym bardzo ciekawym i emocjonującym elementem, który nie występuje w canicross, a jest cechą charakterystyczną w zawodach dogtrekking, to konieczność „zdobywania” punktów terenowych (każdy uczestnik otrzymuje od organizatorów mapę fizyczną terenu z oznaczonymi punktami kontrolnymi). Stąd np. nie ma wyznaczonej jednej trasy pomiędzy startem a metą. Każdy z uczestników sam decyduje, jaką drogą dotrze do poszczególnych punktów. Na każdym z nich musi potwierdzić swoją obecność (poprzez wpisanie do karty zawodnika hasła lub oznaczenie na niej specjalnego kodu). 

Elementem wspólnym jest sprzęt do biegania, ponieważ również w zawodach dogtrekking pies lub psy (maksymalnie dwa) są przypięte do zawodnika za pomocą linki z amortyzatorem do pasa biodrowego zawodnika.

Dogtrekking w Polsce jest bardzo popularny. Chyba taką najbardziej popularną cykliczną imprezą jest Puchar Polski w Dogtrekkingu, który składa się z 6 etapów rozgrywanych w okresie kwiecień-październik w ciekawych miejscach z lokalizowanych w Karkonoszach, w Beskidach oraz w Bieszczadach (jednym z etapów Pucharu Polski są Mistrzostwa Polski w Dogtrekkingu, które od kilku lat organizowane są w maju w Sanoku).

Podsumowując: osobiście dogtrekking traktuję jako bardzo dobry trening i przygotowanie się do jesiennym startów w zawodach cannicross, które zwykle zaczynają się we wrześniu, i trwają do końca listopada. Jeśli ktoś uważa, że cannicross jest zbyt wymagający, to dogtrekking będzie bardzo dobrą alternatywą. Można też dogtrekking potraktować jako świetny wstęp do uprawiania cannicross. Tak właśnie było w moim przypadku.

Safety & Security

Compliance

Kontakt

Przydatne linki

2020 © Safety & Security Compliance